-
1 дала күгәрчене
саджа́ (копы́тка) -
2 дала
1. сущ.1) степь; равни́на || степно́й, равни́нныйиксез-чиксез дала — бескра́йняя степь
дала кылган үләне белән капланган — равни́на заросла́ (покры́та) ковы́лью
дала киңлекләре — степны́е просто́ры
дала үләннәре — равни́нные (степны́е) тра́вы
••ана күңеле балада, бала күңеле далада — посл мать ду́мает о де́тях, де́ти - о сте́пи (т. е. о вольности, свободе)
2) диал. по́ле2. прил.степно́й, равни́нныйдала җирләр — степны́е (равни́нные) ме́стности
- дала аты- дала кәрләче
- дала кешесе
- дала куяны
- дала күгәрчене
- дала күркәсе
- дала сөтлегәне
- дала халкы